Dezynsekcja. W celu zabezpieczenia tkanin przed atakami insektów umieszcza się w szafach i witrynach środki grzybobójcze lub opryskuje się nimi. Oczywiście podstawową ochronę przed szkodnikami zapewnia regularnie przeprowadzana kontrola zbiorów, utrzymywanie czystości i odpowiednich warunków otoczenia, przewietrzanie. Nowo przyjmowane do muzeów tkaniny muszą być poddane dezynsekcji.
Insektycydy umieszczane w witrynach to m.in. p-dwuchlorobenzen (Molotox) skuteczniejszy od popularnego naftalenu i kamfory. W celu zniszczenia larw trzeba rozsypać około 0,75 kg na 1 m3. Mimo silnie narkotycznego działania, środek ten uważany jest za nieszkodliwy dla ludzi. Natomiast do spryskiwania stosuje się aerozole owadobójcze zawierające m.in. węglowodory chlorowane lub związki fosforoorganiczne, takie jak Molozol, Insektozol czy Aerosekt. Lepiej jednak unikać bezpośredniego opryskiwania nimi zabytkowych tkanin. Spośród związków fluorowych używa się fluorku sodu lub fluorokrzemianu sodu. Za pomocą rozpylacza nanosi się też 0,5-proc. etanolowy roztwór pięciochlorofenolu. W latach sześćdziesiątych używano dość często koncentratu ekstraktu roślinnego pyrethrum i DDT (dwuchlorodwufenylotrójchloroetanu), rozpuszczając w ilości po 50 g każdego w litrze nafty, jako bardzo skutecznej trucizny kontaktowej.
