Syntetyczne środki piorące.
Do syntetycznych środków piorących zalicza się wszystkie substancje chemiczne, oprócz naturalnych środków piorących, które mają zdolności piorące, lecz nie są mydłami.
Substancje te oraz środki do prania wytworzone na ich podstawie nazywa się zazwyczaj detergentami, chociaż termin „detergent”, stosowany w normach i klasyfikacji SWW, ogranicza się do gotowych środków do prania i mycia, powstałych na podstawie surowców syntetycznych.
Detergenty mają wiele cennych właściwości, różniących je od mydeł:
• wykazują znacznie lepszą zdolność piorącą;
• ich roztwory wodne mają zdolność dobrego zwilżania powierzchni różnych materiałów, w tym także tworzyw sztucznych; właściwość ta wspomaga pranie materiałów, zwłaszcza z włókien syntetycznych, które znaczne gorzej są zwilżane przez wodne roztwory mydła;
• zaletą wielu detergentów jest zbliżony do obojętnego odczyn tworzonych z nich kąpieli piorących, w przeciwieństwie do mydeł, których roztwory są zasadowe;
• neutralny odczyn detergentów powoduje, że doskonale nadają się do prania wełny, która ulega niszczeniu podczas prania w roztworach zasadowych;
• istotną cechą detergentów jest odporność na twardą wodę, zdolność rozpuszczania się w wodzie chłodnej lub letniej oraz wysoka zdolność piorąca w niskich temperaturach.
Wymienione właściwości detergentów przyczyniły się w praktyce do wyparcia mydła jako środka piorącego. Z syntetycznych substancji powierzchniowo czynnych wytwarza się głównie środki do prania, w dużo mniejszym zakresie środki do mycia. Gotowe preparaty mogą mieć postać proszków, płynów, past oraz produktów stałych formowanych. Odpowiedni detergentowy środek do prania lub mycia powstaje w wyniku konfekcjonowania, podczas którego zyskuje właściwości dostosowane do wymagań konsumenta oraz do rodzaju pranych włókien.
