Inne składniki detergentów
Jednym z elementów kompozycji stanowiących środek do prania jest wybielacz optyczny. W stosowanych obecnie wybielaczach optycznych wykorzystuje się zjawisko fluorescencji. Substancje te pochłaniają niewidzialne promieniowanie ultrafioletowe, zawarte w promieniowaniu słonecznym, a same emitują widzialne promieniowanie niebieskie i fioletowe. Promienie te niwelują żółty odcień wyrobów włókienniczych powodując, że wyroby te w świetle dziennym robią wrażenie śnieżnobiałych. Wybielacz optyczny wnika w tkaninę, nie oddziałując na nią chemicznie i nie powodując jej uszkodzenia. Najstarszym stosowanym środkiem wybielającym jest farbka do bielizny, zwana ultramaryną niebieską. Jej działaniu nie towarzyszy zjawisko fluorescencji, natomiast powoduje ona lekkie zafarbowanie bielizny na kolor niebieski, który kompensuje kolor żółty i czerwony (w przypadku lekkich zabarwień w tych odcieniach powstaje wrażenie barwy szarej).
Ważnym dodatkiem stosowanym w detergentowych proszkach do prania jest karboksymetyloceluloza (CMC). Związek ten skutecznie zapobiega powtórnemu osadzaniu się brudu na tkaninie, natomiast nie polepsza działania piorącego detergentu.
W kompozycjach środków do prania używa się wielu substancji, które traktuje się jako dodatki uszlachetniające. Do takich dodatków należy zaliczyć fosfoniany, które stosuje się w niewielkich ilościach. Mają one zdolność tworzenia związków kompleksowych z metalami ciężkimi, przez co nie dopuszczają do rozkładu wybielaczy chemicznych, a więc działają stabilizująco na środek do prania. Dodatkowo zapobiegają krystalizacji węglanu wapnia i innych związków, przyczyniają się do lepszej dyspersji brudu w kąpieli piorącej, zapobiegają korozji stali i aluminium. Istotną właściwością fosfonianów jest ich bezpośredni wpływ na usuwanie utlenialnych (dających się utleniać) zabrudzeń, dzięki czemu można dosyć skutecznie usuwać zabrudzenia, np. z herbaty lub wina, w niskich temperaturach, bez stosowania wybielaczy chemicznych. Dzięki tym właściwościom fosfoniany stały się składnikami niskofosforanowych ciekłych środków do prania, szczególnie środków do prania tkanin delikatnych oraz przemysłowych środków do mycia i czyszczenia.
Ważnym problemem występującym w procesach prania jest przenoszenie barwników, pochodzących z kolorowych części tkanin, do kąpieli piorącej, a następnie ponowne ich osadzanie się na białych częściach tkanin. Aby zapobiec temu zjawisku stosuje się tzw. inhibitory przenoszenia barwników. Inhibitor wiąże cząsteczki barwników, które przeszły do kąpieli piorącej i nie pozwala im osadzać się ponownie na pranych tkaninach.
Wśród wielu składników środków do prania należy wymienić również substancje działające stabilizująco (metakrzemian sodu, krzemian magnezu), regulujące pH (węglan sodu), wypełniacze (siarczan sodu) oraz środki zapachowe, a ponadto substancje gaszące pianę (zmniejszające ilość piany), regulujące lepkość i inne. Wszystkie te składniki odgrywają ważną rolę, decydując o jakości środka do prania. Zadaniem wypełniacza jest zmniejszenie ciężaru nasypowego proszku do prania. Ciężar nasypowy określa masę jednostki objętości usypanego swobodnie proszku. Im ciężar nasypowy jest mniejszy, tym proszek zajmuje większą objętość. Sytuacja taka jest korzystna dla konsumenta, ponieważ łatwiej jest wówczas dozować proszek, nie dopuszczając do jego nadmiaru w kąpieli piorącej.
Ze względu na oszczędności oraz minimalizację obciążenia środowiska dodatkowymi substancjami, wprowadzono w ostatnich latach tzw. superskoncentrowane proszki piorące. Charakteryzują się one tym, że zaprzestano stosowania w nich siarczanu sodu, jako wypełniacza, oraz mają większy ciężar nasypowy.
