Pranie dywanów. Czyszczenie na mokro jest jednym z bardzo ważnych zabiegów konserwatorskich, m.in. koniecznym przed dalszymi pracami, zwłaszcza uzupełnieniami.
Przed rozpoczęciem mycia należy sprawdzić stan zachowania dywanu, ocenić czy był już naprawiany, usunąć niewłaściwe i zbędne dodatki oraz zbadać, czy barwniki ulegają odbarwieniu. W razie nietrwałości barwników zachodzi potrzeba ich utrwalenia za pomocą np. 4-proc. roztworu kwasu octowego, czy Mrówkowego, lub chlorku sodowego w roztworze wodnym.
Po odkurzeniu dywanu, a przed właściwym praniem, pozostawia się zabrudzony obiekt na 12 godzin w wodzie w celu „odmoczenia”, a właściwie rozluźnienia struktury włókien i przywrócenia miękkości tkaninie.
Najczęściej w pracowniach konserwatorskich rozkłada się dywan na podłodze z marmuru lub betonu z otworami odpływowymi lub na silnej (grubości ok. 0.2 m) folii poliestrowej (np. produkcji Kalle AG. Wiesbaden-Biedrich) używanej jako podkład, a następnie zmywa się wodą lub odpowiednim roztworem wodnym i ostrożnie zeszczotkowuje lub tepuje. Wraz ze wzrostem temperatury cieczy myjącej rośnie jej siła czyszcząca, ale także skłonność do wybarwienia barwników.
Mycie przeprowadza się również metodą tepowania gąbką, zaczynając od środka dywanu i przesuwając w kierunku boków, wzdłuż wątku. Następnie odwraca się obiekt i powtarza czyszczenie z jego lewej strony. Zamiast gąbki można posłużyć się gumowym wałkiem.
Do mycia dywanów dość często jest stosowana woda destylowana i wywar z korzenia mydlnicy lekarskiej (Radix Saponariae officinalis). Wywar przygotowuje się z drobno pociętych kawałków korzenia, moczonego przez 24 godziny, i stosuje się po ostudzeniu i odpowiednim rozcieńczeniu wodą destylowaną (2 g korzenia na 1 litr wody). Do mycia używa się także wody z szarym mydłem (potasowym) lub 2,5-proc. roztworem syntetycznego mydła ze spirytusem skażonym, względnie letniej wody z Nekanilem czy Lissapolem. Stosowane są również niejonowe środki powierzchniowo czynne — Levapon (prod. Farben-fabriken Bayer AG. Leverkusen) różnego typu, w zależności od rodzaju zabrudzenia, np. CA (acetyloceluloza, celulozy, octan). Jeśli w czasie prania brud nie zostaje wystarczająco usunięty, a stan zachowania dywanu jest poprawny, można dodać do kąpieli roztworu amoniaku. Używa się też spirytusu mydlanego w 5-proc. roztworze z wodą.
Po oczyszczeniu spłukuje się dywan wodą demineralizowaną bardzo starannie i obficie, często kilkakrotnie, aż do całkowitego usunięcia brudu i środków piorących. Czasami po wstępnym wypłukiwaniu rozprowadza się za pomocą wałka gumowego (ale bez większego nacisku) roztwór środka piorącego Kieralonu W (prod. BASF) w ilości 3 g na 1 lir wody, a następnie spłukuje jeszcze dwukrotnie wodą.
