Wpływ pH na włókna. Włókna pochodzenia roślinnego (celulozowe): lnu, bawełny, juty, są dość odporne na alkaliczne ciecze piorące, natomiast ulegają niszczeniu przy silniejszym kwasie o pH niższym od 2,5. Te same włókna w wyniku procesów starzenia, zdegradowane przez utlenianie i czynniki chemiczne, są już wrażliwsze na alkaliczne środki piorące. W przeciwieństwie do włókien pochodzenia zwierzęcego (proteinowych), np. wełny i jedwabiu naturalnego, włókna roślinne są mniej wrażliwe na kwasy, a bardziej na roztwory alkaliczne (znoszą pH do 11), ale już włókna częściowo utlenione kurczą się i filcują nawet poniżej pH 10.
Wpływ wartości pH na barwniki. Barwniki kwasowe włókien pochodzenia zwierzęcego (wełny i jedwabiu) mogą puszczać barwę w neutralnej i słabo alkalicznej cieczy piorącej, zaś w wodzie słabo kwaśnej lub użytej do płukania następuje ich utrwalenie. W przypadku barwników zasadowych sytuacja jest odwrotna, tzn. w kwasowej cieczy piorącej następuje odbarwianie, zaś w słabo alkalicznej utrwalanie. Szczególnie barwniki bezpośrednie (substantywne) używane do barwienia włókien roślinnych, zarówno w słabo kwaśnych, alkalicznych oraz neutralnych cieczach piorących, odbarwiają się i wymagają do utrwalenia dodatku soli.
Odporność barwników na odbarwianie sprawdza się za pomocą bibuły lub papieru filtracyjnego, który podkłada się pod fragment badanej tkaniny nasycanej rozpuszczalnikiem metodą tepowania. Brak zabarwienia bibuły świadczy o ich odporności. Inny bardzo prosty sposób polega na lekkim pocieraniu białym płótnem po miejscach nasączonych czystą wodą, a następnie cieczą piorącą i na kontroli wyniku. Przy bardzo wrażliwych tkaninach miejsca nawilżone wodą, po 1 minucie działania, dociska się tamponem z waty lub bibuły.
