Środki piorące. Powszechnie uważa się, ze środki piorące obniżają napięcie powierzchniowe wody oraz zwalniają cząstki brudu z tkaniny. Są to środki powierzchniowo czynne, których wodne roztwory ułatwiają usuwanie brudu mechanicznie osadzonego na włóknach tkanin. Jest on z nich usuwany głównie dzięki zachodzącym procesom fizycznym.
Konserwatorzy szukają najlepszego środka piorącego dla każdego obiektu zabytkowego. Obecnie mają do dyspozycji wiele środków piorących tkaniny i niełatwo im wybrać najwłaściwszy. Każdy środek piorący rozbija skupiska brudu (przesieciowuje, dysperguje), następnie emulguje w trwałą emulsję. Rozróżnić należy trzy główne rodzaje środków piorących, a mianowicie anionowoczynny, kationowoczynny i niejonowy. Środki anionowoczynne są związkami, których część czynna zostaje związana z elektroujemnym anionem w wyniku dysocjacji w roztworach wodnych. Środki kationowoczynne charakteryzują się czynną częścią cząsteczek związanych z elektrododatnim kationem w wyniku dysocjacji w roztworach wodnych. Trzeci rodzaj to środki niejono-twórcze, które w roztworze wodnym nie rozpadają się na jony. Działanie piorące obu pierwszych rodzajów polega na wykorzystaniu elektrostatycznych zjawisk, podczas gdy trzeciego — na emulgowaniu, przesieciowaniu i działaniu dyspergującym.
